Te Louis Roederer, gjithçka është çështje gustoje

Vreshtat kanë një karakter të theksuar verior dhe toka është burimi i verërave cilësore. Të gjitha parcelat—pasuria, e cila fillimisht përfshinte 100 hektarë të blera në 1850-n, tani shtrihet në mbi 240 hektarë — u zgjodhën dhe u blenë me kujdes në terroirët më të mirë të Champagne, në  Grands and Premiers Crus të Montagne de Reims, Côte des Blancs, dhe Vallée de la Marne. Njerëzit e Louis Roederer kanë një lidhje të thellë në vreshtat - kjo është ajo që e dallon Shtëpinë Roederer nga gjithë të tjerët. Të gjithë vreshtarët janë të familjarizuar përsosmërisht me ngastrat e tyre dhe madje me secilën hardhi, për të cilën kujdesen vit pas viti. Kjo krijon një lidhje unike midis vreshtave dhe njerëzve, të cilët u kushtojnë tërë kohën dhe energjinë e tyre.

Hardhia dhe verërat

Në dimër hardhitë flenë, por punëtorët vazhdojnë punën e tyre jetësore. Krasitja, e cila fillon në nëntor, vazhdon në janar. Është një nga detyrat më delikate dhe e kërkuar fizikisht. Është delikate sepse ekzistojnë forma të ndryshme të krasitjes: ‘Cordon de Royat’, ose sistemi i krasitjes, i cili përdor degëzim të njëanshëm për secilën hardhi, përdoret tradicionalisht për Pinot noir; dhe metoda bilaterale e degëzimit, e njohur si krasitja “Chablis”, e cila përdoret për Chardonnay. Është e rëndësishme të mos teprohet me prerjen e nyjes së degës për të siguruar një qarkullim efektiv të vlerave ushqyese. Në të ftohtin ekstrem të janarit, kjo punë është jashtëzakonisht e vështirë. Shkurtimi nuk duhet të bëhet kurrë në temperaturë nën minus 5°C.

Gjatë një dite tipike, vreshtarët në përgjithësi alternohen me njëri-tjetrin gjatë krasitjes, e cila është monotone dhe shumë e vështirë për t’u realizuar nga mëngjesi në mbrëmje (më shumë se 8,000 prerje me gërshërë!), dhe lidhin hardhitë, e cila do më pak mundim. Lidhja konsiston në lidhjen e fidanëve të hardhisë me tel mbështetës, i cili më pas ngrihet ndërsa fidanët rriten. Kjo punë tradicionalisht është realizuar nga gra, të cilat veshin në mënyrë elegante tufat e telave rreth belit.

Vreshtat, një "laborator” i vërtetë

Toka është burimi i shampanjave cilësore, por është puna e mundimshme e vreshtarëve dhe e enologëve në çdo hap të krijimit të tyre që i bën ato shampanja të shkëlqyeshme. Kultivuesit e verës dhe verëbërësit në një përpjekje të vazhdueshme për përsosmëri, njerëzit që krijuan shampanjat Louis Roederer dinë të kujdesen për parcelat - të cilat janë veçanërisht të ekspozuara ndaj klimës së ndryshueshme -, duke përshtatur vreshtarinë me llojin e tokës në secilën parcelë. Kultivuesit e verës janë duke përjetësuar traditën e vjetër të arritjes së pjekurisë optimale të rrushit, duke respektuar tokën dhe biodiversitetin mjedisor. Rritja e përdorimit të kultivimit biodinamik u lejon atyre të pasurojnë më tej paletën e aromave në dispozicion të tyre.

Një proces fisnik dhe plotësisht i kontrolluar

Rrushi i 410 parcelave të Shtëpisë Roederer shtypet në vend. Lëngjet që rezultojnë, ruhen veçmas, sipas parcelës së origjinës së tyre, në mbi 450 rezervuarë të vegjël fermentimi çeliku inoks, ku fillon procesi i fermentimit. Ky proces i saktë i përzgjedhjes dhe fermentimit të ngastër për ngastër sigurojnë që origjina dhe gjurmueshmëria e rrushit të respektohen dhe të sigurohet një protokoll i përsosur i frutave nga secili rresht rrushi. Përmbajtja e depozitave të fermentimit shijohet çdo ditë dhe klasifikohet në familje shijesh, aromash, karakteresh… Duke i shijuar dhe riklasifikuar vazhdimisht, verërat maturohen gradualisht dhe zhvillojnë karakteret e tyre unike.

Një ekuilibër i përsosur

Verërat duhet të përzihen për të krijuar shampanjat Louis Roederer: përzierjet unike janë fryt i intuitës dhe talentit të një ekipi njerëzish të udhëhequr nga Masteri i Qilarit, i cili garanton integritetin e stilit të Shtëpisë. Ndjeshmëria dhe talentet e ndryshme janë çelësi i veçantisë Louis Roederer. Me një gamë të jashtëzakonshme të verërave në dispozicion, Masteri i Qilarit dhe enologët krijojnë verërat e tyre – cuvées -, të cilat ambalazhohen kur kanë arritur një ekuilibër të përsosur. Pastaj ato i nënshtrohen një faze të re të fermentimit nga 3 deri në 6 javë...

Rëndësia e kohës

Procesi magjik vazhdon në qilaret e qeta të errëta, ku kompozimet e enologëve përfundimisht shndërrohen në shampanja. Ekipi i Louis Roederer ka punuar shumë për ta sjellë verën deri në këtë pikë - tani koha është faktori kryesor. Ndërhyrja e vetme që kërkohet është rrotullimi dhe tundja e përditshme e shisheve, një proces që siguron që çdo depozitë e ngelur të vendoset në grykën e shishes. Depozitat më pas hiqen, duke lënë një shampanjë të përkryer të pastër dhe të ndritshme që kërkon vetëm prekjen përfundimtare: shampanja do të jetë e plotë vetëm pasi të shtohet likeri, i cili shquan stilin unik të Shtëpisë Roderer. Vera është “fruti i kontributit të të gjithëve të përfshirë në krijimin e saj”, dhe secila prej shampanjave përjetëson traditat e Shtëpisë, kërkimin e saj për përsosje dhe frymën e inovacionit e eksperimentimit; kjo hap rrugën për trashëgimtarët e ardhshëm për të “bërë edhe më mirë” sesa paraardhësit e tyre...